Mostar

Masakri u Uborku i Sutini kod Mostara tokom sukoba 1990-ih bili su prvi i najveći ratni zločini na području Hercegovine, gdje je ubijeno 114 civila.

U jami pored Neretve, 150 metara udaljenoj od groblja Sutina, 16. juna 1992. godine pronađena je prva masovna grobnica u BiH. U njoj se nalazilo 26 tijela, koja su odmah ekshumirana, zahvaljujući Admiru Bolobanu, koji je preživio streljanje tako što se nekoliko dana skrivao u žbunju pored rijeke, a kasnije je o tome obavijestio policiju. Druga masovna grobnica na deponiji u Uborku ekshumirana je 28. avgusta 1992. godine. U njoj je bilo 88 tijela.

Dana 9. novembra 1993. godine, nakon što je u više navrata pogođen tenkovskim projektilima Hrvatskog vijeća odbrane, srušen je Stari most u Mostaru, jedan od najstarijih u zemlji, koji je stoljećima ranije spajao desnu i lijevu obalu Neretve,

Taj čin snimljen je kamerama, a snimak je brzo obišao cijeli svijet.

Star 427 godina, most je djelo osmanlijskog arhitekte Mimara Hajrudina. Njegovo rušenje često se spominje u kontestu potpunog poraza civilizacije tokom rata u Bosni i Hercegovini koji je trajao od 1992. do 1995. godine.

Za rušenje Starog mosta direktno se smatra odgovornim Slobodan Praljak, bivši čelnik Glavnog stožera HVO-a, koji je tokom izricanja osuđujuće presude popio otrov u sudnici Međunarodnog suda za bivšu Jugoslaviju u Hagu u novembru 2017. godine.