Logor Sušica
Author: Urednik
Published: 15.08.2023
Logor Sušica je formiran 31. maja 1992. godine na osnovu Naredbe o formiranju logora u Vlasenici, komandanta brigade Srpske Vojske “Birač”, majora Svetozara Andrića, oficira JNA i kasnije generala Vojske Jugoslavije, a u skladu sa Odlukom SAO Birač kojom je regulisano iseljavanje bošnjačkog stanovništva s birčanske teritorije.
To je bio glavni zatočenički objekat na području Vlasenice, a nalazio se otprilike jedan kilometar udaljen od grada na izlazu iz Vlasenice prema Han Pijesku, sa desne strane. U njemu su zatočavani, uglavnom, Bošnjaci sa područja opština: Vlasenica, Kalesija, Šekovići, Han Pijesak, Sokolac, Višegrad, Rogatica, Zvornik, Bratunac, Srebrenica i dr.
Dakle, radilo se o regionalnom logoru u kojem su zatočenici Bošnjaci, pored Vlasenice, i iz pomenutih opština, koji su tu zatečeni (zaposleni) ili oni koji su bježeli od agresora sa područja susjednih opština. U ovom logoru su, u skladu sa srpskom nacionalističkom ideologijom, politikom i praksom, osvajačkog i genocidnog karaktera, uništavani Bošnjaci (civilno stanovništvo, među kojima su muškarci, žene i djeca, uključujući i bebe), pripadnici druge nacionalne, etničke i vjerske grupe kao takve.
Zatočenički logor se sastojao od dvije glavne zgrade i jedne manje kuće. Zatočenici su bili smješteni u skladištu ili hangaru dimenzija 50 sa 30 metara. U periodu od kraja maja do kraja septembra 1992. u hangar u logoru Sušica bilo je zatočeno oko 8.000 civila, uglavnom Bošnjaka Vlasenice, a određen broj i iz susjednih opština. Broj zatočenika u hangaru se kretao između 300 i 500 ljudi.
Zgrada je bila pretrpana zatočenicima, a životni uslovi zatočenika očajni i nehumani. Hrana za zatočenike je bila vrlo oskudna, nekvalitetna i često pokvarena. Druga glavna zgrada bila je manja i koristila se kao skladište uniformi i opreme. Pored toga, stražari i komandant logora koristili su manju kuću za, između ostalog, ispitivanje zatočenika. Upravnik logora bio je Veljko Bašić, inače penzionisani policajac, a njegov zamjenik je bio Vidosav Mlađenović, a stražari logora su bili pripadnici MUP-a i VRS-a.
Lokalni MUP i opštinski Krizni štab, pod vodstvom Milenka Stanića, redovno su primali izvještaje o situaciji u logoru. Krizni štab je donosio odluke o logoru i zatočenicima, kao što su odluke o puštanju na slobodu, posjetama i razmjenama.
Iz navedenog nedvosmisleno proističe da je Krizni štab SDS-a Vlasenica, na čelu sa Milenkom Stanićem bio nadležan za logor Sušicu, a istovremeno i odgovoran za sva kršenja ljudskih prava zatočenika u istom.
Dragan Nikolić, kao jedan od komandanata logora Sušica, učestvovao je u ubistvima i raznim oblicima mučenja i zlostavljanja zatočenika i jedan je od najodgovorniji za zločine nad Bošnjacima u i oko logora Sušica.
U logoru su bili zajedno zatočeni majke i kćeri, očevi i sinovi, mladi, nemoćni i stariji, pa čak i cijele porodice.